Reagan vildi fríverslun við Ísland

Ronald Reagan, forseti Bandaríkjanna, var fylgjandi því að gerður yrði fríverslunarsa

mningur milli Íslands og Bandaríkjanna. Í frétt Morgunblaðsins 11. ágúst 1988 er þetta haft beint eftir forsetanum þegar hann svaraði spurningum fréttaritara Morgunblaðsins. 

Þorsteinn Pálsson, þáverandi forsætisráðherra, var í opinberri heimsókn í Bandaríkjunum og átti m.a. fundi með Reagan. Þegar forsetinn var spurður um hugsanlegan fríverslunarsamning milli landanna og hvort hann væri sjálfur fylgjandi slíkum samningi, svaraði hann meðal annars:

"Já, hugmyndafræði mín gerir ráð fyrir frjálsri og sanngjarnri um allan heim."

Því miður nýttu íslensk stjórnvöld sér aldrei þann velvilja sem þessi merki forseti sýndi Íslendingum.

(Svo vill til að ég var í hlutverki fréttaritarans).

T24.is

Ungt afreksfólk vekur bjartsýni

Ef rétt er á málum haldið eiga Íslendingar bjartari framtíð en flestar aðrar þjóðir. Þrátt fyrir allt eru undirstöður þjóðfélagsins traustar og ungt hæfileikaríkt fólk er á "hverju strái". 

Þegar þjóð glímir við erfiðleika er mikilvægt að þeir sem veljast til forystu komi fram af sannfæringu og berji kjark í almenning og viðskiptalífið. Því miður hefur ríkisstjórnin unnið skipulega að því að drepa allt í dróma og dregið úr vongleði og áræðni. Hjól efnahagslífsins eru því í hægagangi og sum hafa stöðvast.

Við slíkar aðstæður er það ómetanlegt að eiga glæsilega fulltrúa þeirrar kynslóðar sem innan tíðar tekur við völdum, ef okkur auðnast að koma í veg fyrir landflótta. Afreksmenn U21 landsliðsins í knattspyrnu hafa þegar tryggt sér sæti í úrslitakeppi Evrópumótsins í Danmörku á komandi ári, og í dag vann kvennalið Gerplu það afrek að ná Evrópumeistaratitli í hópfimleikum. Vert er að óska þessu unga afreksfólki til hamingju með einstakan árangur, þó ekki væri fyrir annað en að kveikja loga bjartsýni í brjóstum landsmanna.

Skollaleikur

Stjórnarskráin er æðsta réttarheimild Íslands og yfir önnur lög hafin. Við verðum því að umgangast stjórnarskrána af mikilli virðingu og allar breytingar verður að gera af mikilli yfirvegun. Ástæða er að hafa áhyggjur af stjórnarskránni í aðdraganda stjórnlagaþings sem á að verða ráðgefandi um breytingar sem sagðar eru nauðsynlegar. Margir ræða um stjórnarskránna líkt og hún sé úrelt plagg og hún eigi að taka breytingum í takt við nýja tíma. Reynt er að telja fólki trú um að ein ástæða þess að fjármálakerfið hrundi í október 2008 sé stjórnarskráin. Ekkert er fjarri lagi.

Sú stjórnarskrá sem er í gildi í dag er þriðja stjórnarskrá sem Íslendingar hafa fengið. Okkar fyrsta stjórnarskrá tók gildi árið 1874, sú næsta árið 1920, í kjölfar þess að við urðum fullvalda ríki árið 1918. En gildandi stjórnarskrá tók gildi við lýðveldisstofnunina árið 1944.

Margir þingmenn og álitsgjafar hafa tekið til máls og rætt um nauðsyn þess að breyta stjórnarskránni. Látið er í veðri vaka að stjórnarskráin hafi verið óbreytt frá árinu 1944, og jafnvel frá 1974. Þetta er auðvitað kolrangt og kemur fram í skýrslu sem var gerð árið 2005 og skrifuð var af Gunnari Helga Kristinssyni stjórnmálafræðiprófessor að beiðni nefndar um breytingar á stjórnarskrá. Þar kemur fram að af 79 efnisgreinum hefur 45 verið breytt, hvorki fleiri né færri.

Ef við lítum á einstaka kafla stjórnarskrárinnar kemur hins vegar í ljós að í 1. kafla, sem er stjórnskipunin, eru tvær greinar og þeim hefur aldrei verið breytt. En í 2. kafla, sem eru forsetakosningar og ákvæði um forseta og ríkisstjórn, sem eru 28 greinar, hefur 6 verið breytt. Í 3. kafla hefur öllum greinunum verið breytt um þingkosningar. Í 4. kafla, Störf Alþingis, eru 24 greinar og 17 hefur verið breytt. Í 5. kafla, Dómsvaldið, eru 3 greinar og einni hefur verið breytt. Kirkja og trúfrelsi, þar eru þrjár greinar, tveimur hefur verið breytt. Þegar kemur að 7. kafla um mannréttindi og stjórnarskrárbreytingar, sem er 15 greinar, hefur öllum breytt og í rauninni bætt við.

Þegar menn tala um að hér sé ekki um lifandi plagg að ræða sem hafi fengið að þróast í tímanna rás eru menn að fara með rangt mál. En það á eðli málsins samkvæmt að vera erfitt að breyta stjórnarskrá. Grundvallarrit á ekki að taka breytingum eftir því hvernig tímabundnir pólitískir vindar blása. Stjórnarskráin tryggir fyrst og fremst réttindi einstaklinganna - réttindi borgaranna gagnvart ríkisvaldinu.Þegar stjórnmálamenn og misvitrir álitsgjafa hafa áhuga á því að breyta stjórnarskrá eiga landsmenn að vera í varðstöðu.